Fiscus deelt nieuwe controlepunten mee

De fiscale administratie zal net als vorige jaren bepaalde kosten en bepaalde activiteitensectoren van naderbij onderzoeken.

Uit het driemaandelijks overleg tussen de economische beroepen en de FOD Financiën van 15 september blijkt dat er een aantal controlepunten geprogrammeerd staan.

Dit jaar zal de administratie haar focus leggen op de tussenpersonen bij de verkoop van telefoonkaarten of op outdooractiviteiten. Voorts gaat ze ook de belastingplichtigen volgen die kapitaal bezitten via ‘juridische constructies’. Sinds dit jaar dient de belastingplichtige namelijk in zijn/haar aangifte aan te duiden of deze zelf (of diens echtgeno(o)t(e), diens wettelijke samenwonende met wie deze een gezamenlijke belastingaangifte indient, of diens minderjarige niet-ontvoogde kinderen) oprichter of (potentieel) begunstigde is van een ‘juridische constructie’.

Met die term wordt ‒ met name ‒ bedoeld: een buitenlandse rechtspersoon die gevestigd is in een fiscaal paradijs of die geniet van een gunstig fiscaal regime in de staat van vestiging (bijv. een Stiftung of Anstalt in Liechtenstein, of een Société de gestion Patrimoine Familial in het Groothertogdom Luxemburg).

Maar de komende maanden zal de administratie de aftrek van reiskosten extra onder de loep nemen. Privéreizen zullen systematisch worden getraceerd en belast ten titel van voordeel van alle aard. In dat verband brengt de FOD Financiën deze belangrijkste bepalingen uit de laatste circulaires ter herinnering:

Zijn niet aftrekbaar:

• alle kosten die betrekking hebben op de reis en het verblijf (met inbegrip van hotel- en restaurantkosten) van de echtgeno(o)t(e) van de belastingplichtige;
• alle kosten die verband houden met ontspannende, toeristische en gastronomische gebeurtenissen die met de vormende activiteiten gecombineerd worden;
• alle buitensporige reis- en verblijfkosten en overdadige hotel- en restaurantkosten van de belastingplichtige.

Het is bijgevolg de taak van de accountant en/of belastingconsulent – die de belangrijkste raadgever van de onderneming of de bestuurder is – om zijn cliënt te informeren over deze nieuwe controleacties van de administratie. De fiscale gevolgen van een eventuele verwerping van de reiskosten kunnen immers zeer gevaarlijk zijn.

Dit is dan ook de gelegenheid om het volgende basisbeginsel in herinnering te brengen: de administratie mag dan wel geen controle voeren op de opportuniteit van een aangegeven kost, ze heeft echter het recht om de professionele doeleinden ervan te controleren of om die kost als onredelijk te beschouwen.